Fotografia analogowa i cyfrowa.

CAMERA OBSCURA 

Ciemnia optyczna, światłoszczelna skrzynka z otworkiem w przedniej ściance, umożliwiająca uzyskanie na tylnej ściance odwróconego obrazu przedmiotu ustawionego przed otworkiem. Po zamontowaniu matowej szybki w tylnej ściance skrzynki powstający obraz można obrysować. Camera obscura stosowana była przez malarzy i grafików jako narzędzie pomocnicze, zwłaszcza do dokładnego wykreślania perspektywy przy malowaniu widoków.Najprostsza camera obscura znana była już w starożytności, posługiwali się nią także Arabowie. Udoskonalano ją wielokrotnie w XVI-XVIII w. i wmontowywano w stolik do rysowania. Rozwinięciem jej jest camera lucida (wynaleziona 1807 przez W.H. Wollastona), w której dzięki układowi pryzmatów obraz przedmiotu położonego przed układem optycznym pada bezpośrednio na papier, ułatwiając rysunek.

BUDOWA APARATU ANALOGOWEGO 

To rodzaj aparatu fotograficznego, który rejestruje obraz za pomocą nośników analogowych, takich jak Np. błona pokryta światłoczułą emulsją. Obecnie wypierany przez aparaty cyfrowe, rejestrujące zdjęcia w postaci ciągu zer i jedynek. Aparaty analogowe charakteryzują się tym, że obraz rejestrują w postaci innej niż zerojedynkowy zapis cyfrowy. Najczęściej oznacza to użycie, jako medium rejestrującego srebrowej błony fotograficznej, którą jeszcze nie tak dawno można było kupić praktycznie na każdym rogu w kioskach i sklepach, możliwe jednak są również inne formy zapisu analogowego.

MATERIAŁY ŚWIATŁOCZUŁE 

Wszystkie wyroby wykazujące wrażliwość na światło, przeznaczone do wykonywania zdjęć lub kopii w różnorodnych procesach fotograficznych. Mogą występować w postaci folii, papieru, płyty metalowej lub szklanej. Do materiałów światłoczułych należą materiały fotograficzne.Materiały wykorzystywane do odtwarzania obrazów i druków technikami poligraficznymi. Mogą one być przezroczyste i nieprzezroczyste np. papiery, folie, pokryte warstwą uczuloną na promieniowanie widzialne i niewidzialne. Do materiałów takich również należą chemikalia służące do ich obróbki.

BUDOWA APARATU CYFROWEGO

fotograficzny rejestrujący obraz w postaci cyfrowej.Aparat cyfrowy zapisuje obraz podobnie jak informacje w pamięci komputera. Jego zaletą jest to, że otrzymane zdjęcia mogą być w prosty sposób zmieniane na komputerze, a następnie drukowane w dowolnej liczbie kopii.Karty pamięci, stosowane w aparatach cyfrowych jako nośnik danych, mogą pomieścić dużo więcej zdjęć niż błony fotograficzne, w związku z tym fotografowanie za pomocą aparatów cyfrowych jest tańsze. Ponadto nieudane zdjęcia można usunąć.

TYPY APARATÓW CYFROWYCH

APARATY KOMPAKTOWE forma rozwojowa wywodząca się z analogowych aparatów kompaktowych, charakteryzująca się zwartą budową i niewielkimi rozmiarami oraz znacznym uproszczeniem i zautomatyzowaniem obsługi. Niewielkie rozmiary przetworników a co za tym idzie bardzo krótkie ogniskowe stosowanych obiektywów powodują, iż aparaty te charakteryzują się dużą głębią ostrości, co z kolei powoduje, iż niekiedy nie stosuje się w nich układów ustawiania ostrości. Historycznie rzecz biorąc, to właśnie małe rozmiary przetworników i obiektywów pierwszych aparatów cyfrowych spowodowały, że wprowadzając je na rynek zdecydowano się zaadaptować do tego celu bardzo popularną w owym czasie formę tradycyjnych aparatów kompaktowych.

LUSTRZANKI konstrukcja oparta jest na klasycznej lustrzance jedno-obiektywowej  gdzie błonę światłoczułą zastąpiła duża matryca, o rozmiarach porównywalnych z pojedynczą klatką filmu małoobrazkowego 24 × 36 mm. W optycznym wizjerze widoczny jest obraz rzutowany na matówkę bezpośrednio z obiektywu aparatu poprzez uchylne lustro zasłaniające migawkę i matrycę. W momencie robienia zdjęcia lustro się unosi a światło kierowane jest na matrycę. Istnieją również lustrzanki z lustrem półprzepuszczalnym. W takim aparacie lustro nie ulega podniesieniu w trakcie robienia zdjęcia, co znacznie podnosi szybkość robienia zdjęć seryjnych. Istotną zaletą lustrzanek jest możliwość wymiany obiektywów.